به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از سایت دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران، سایت نوروز پایگاه مجازی اطلاع‌رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی در روز 12 آبان 1388، یادداشتی به قلم علی مزروعی تحت عنوان "استبداد مطلقه و قانون " بر روی خروجی خود قرار داد که این مطلب به مناظره قلمی بین وی و مسعود رضائی انجامید.
در پی انتشار مطلب مزروعی برخی از کاربران اینترنتی به تبادل‌نظر پیرامون این مطلب پرداختند که سایت نوروز نیز به آنها پاسخ داد.مسعود رضائی نیز در قالب کامنتی درباره این مطلب نوشت:
1- اگر به دوره‌های قبلی انتخابات ریاست جمهوری نیز نگاه کنید، ملاحظه خواهید فرمود که رویه رهبری این بوده است که بعد از اعلام نتایج نهایی شمارش آراء از سوی وزارت کشور - در هر دوره‌ای - بلافاصله پیام تشکر و تقدیری از حضور مردم در عرصه انتخابات و نیز اعلام حمایت از رئیس جمهور منتخب صادر می‌کردند. بنابراین آنچه در این دوره اتفاق افتاد مسأله غریبی نبود. ضمن آن که توجه داشته باشید در این دوره، ساعت حدود یک و نیم بعدازظهر روز شنبه، آقای موسوی با صدور یک بیانیه تهدیدآمیز، خواستار آن شد که شمارش آراء به نفع ایشان باید اعلام شود و این یک حرکت کاملاً غیراصولی و غیرقانونی بود.
2- رهبری در دیدار با خود آقای موسوی و نیز با رؤسای ستادهای انتخاباتی کاندیداها، با قاطعیت اعلام کردند که شکایات و اعتراض‌هایی که از طریق قانونی ابراز گردد باید با دقت مورد پیگیری قرار گیرد. بنابراین اگر آن پیام، موضع رهبری بود این دستور هم موضع و کلام رهبری بود و برای شورای نگهبان لازم‌الاجرا.
3- براستی اگر آقای موسوی ابتدا راه‌های قانونی را طی می‌کرد و مرحله به مرحله به همه مردم نشان نمی‌داد که طی کردن راه قانون بی‌فایده است، آیا بهتر نبود؟ چرا ایشان راه قانونی را در پیش نگرفت؟ آیا دلیل این مسأله آن نبود که می‌دانست دلایلی که برای ابطال انتخابات عرضه می‌کند بی‌پایه و مبنا هستند؟
4- از شما می‌پرسم و امیدوارم منصفانه پاسخ دهید: اگر به فرض آقای موسوی حائز اکثریت آرا شده بود و بلافاصله پس از اعلام نتایج شمارش آرا، آقای محسن رضایی بی آن که شکایت و اعتراض خود را از طریق مجاری قانونی دنبال کند، خواستار ابطال انتخابات می‌شد و جمعی از هواداران او نیز در حمایت از این خواسته او، به خیابان‌ها می‌ریختند و همان کارهایی را می‌کردند که شاهد بودیم، شما این حرف و رفتار او و هوادارانش را مورد تأیید قرار می‌دادید یا به او تاکید می‌کردید که اعتراض خود را از مجاری قانونی پیگیری کند؟ براستی چه فرقی است میان مهندس موسوی و محسن رضایی؟ آیا ما باید بر مبنای علائق خود به افراد، اظهار نظر کنیم با بر مبنای اصول منطقی و قانونی؟ مسلم بدانید اگر خواسته باشید راه نخست را در پیش بگیرید، نه تنها هیچگاه در مسیر توسعه سیاسی گام بر نخواهیم داشت بلکه چه بسا ایران هم به فنا رود و دیگر نه اثری از تاک ماند و نه از تاک‌نشان!
5- چنانچه نویسندگان محترم آن سایت مایل به مناظره قلمی در این باره باشند، اینجانب آمادگی کامل خود را بدین منظور اعلام می‌دارم.
دست‌اندرکاران سایت نوروز در پاسخ به رضایی ادعا کردند:
دوست عزیز! در باره مناظره باید شرایط برابر حاکم باشد در حالیکه اینگونه نیست و شما در موضعی هستید که امنیت کامل داری، اما دوستان ما بازداشت و زندانی با آن شرایط شده‌اند تا اعتراف کنند که تقلبی در انتخابات صورت نگرفته است و روشن است که در این شرایط مناظره کننده از سوی ما چه وضعی خواهد داشت، اما در رابطه با آنچه به پاسخ قبلی ما داده‌اید:
1- این توجیه شما در مورد موضع رهبری قانع کننده نیست چرا که همه ما به تمایز کامل این انتخابات از انتخابات‌های قبلی واقف هستیم و البته دسترسی رهبری به اطلاعات مرتبط بیشتر از ماست، بنابراین رهبری نمی‌بایست مثل انتخابات‌های کم‌مناقشه قبلی اینگونه اعلام موضع می‌کردند و راه را برای پیگیری قانونی بی‌وجه می‌کردند و یا حداقلش این بود که در همان پیام به پیگیری قانونی موضوع اشاره می‌کردند. و حتما شما بیاد دارید که موضع رهبری در نمازجمعه 29 خرداد هم تفاوت چندانی با این موضع نداشت جز آنکه بدلیل حوادث واقعه و نوعی تعارف پیگیری قانونی را توصیه کردند.
2- در مورد موضع آقای موسوی روشن است که ایشان چون خود را پیروز می‌دانست چنین موضعی را اتخاذ کرد و به هرحال ایشان یک طرف دعوا بود که از این موضع انتظار رسیدگی داشت.
3- در مورد اینکه اگر موسوی پیروز می‌شد و رضایی اعتراض می‌کرد باز اگر وضعیت تناسب آراء و وضعیت‌شان و درک عمومی از انتخابات همانند آنچه گذشت بود ما حق اعتراض را برای آقای رضایی به رسمیت می‌شناختیم و خواستار رسیدگی به خواسته‌اش می‌شدیم، البته می‌دانیم که چون یک چنین رخدادی در عالم خارج اتفاق نیفتاده است پاسخ ما می‌تواند محل مناقشه قبول یا رد توسط شما باشد.
4- اما فرض که همه مدعای شما درست باشد و در انتخابات تقلب نشده و نتیجه همین باشد که اعلام شد، سئوالی که قبلا مطرح کردیم و شما نادیده گرفته و جواب ندادید تکرار می‌کنیم، اینکه چرا هنوز رای‌گیری تمام نشده به برخی ستادهای انتخاباتی میرحسین از سوی نیروهای امنیتی و لباس شخصی حمله شد؟ چرا در همان روز و شب اول پس از انتخابات به خانه‌ها و احزاب اصلاح‌طلب هجوم کرده و بسیاری را بازداشت و دفتر جبهه مشارکت را پلمپ کردند؟ و چرا به مردم معترض حمله کردند و افراد را کشتند و...؟ واقعا اگر احمدی‌نژاد رای آنهم 24 میلیون آورده بود انجام اینکار برای چه بود؟ و چرا تا حالا فعالان سیاسی را در زندان نگه داشته‌اند؟
دوست عزیز! در انجام اینکارها به کدام قانون حتی از نوع یاسای چنگیزش عمل شده است؟ از آموزه‌های شرع و اخلاق و...می‌گذریم. دوست عزیز! ظاهرا ما ایرانیان عادت کرده‌ایم تا بلا و مصیبتی بر سر خودمان نیاید، چشم‌ها و گوش‌هامان را ببندیم و بگوئیم انشالله گربه است! شما برای ما روشن کنید در این کشور به کدام قانون عمل می‌شود؟ اگر حاکمان خود را در شرایط عادی ملزم به رعایت قانون نشان دهند شرط نیست، بلکه آنان باید در شرایط بحرانی به خصوص در رابطه با مخالفان و منتقدان خود این پایبندی را نشان دهند. آیا همه باید فرزند مقامی باشند که کشته شدنش با آن وضع فجیع در کهریزک اعتراض رهبری و دستور بستن آنرا بدهد. ما نمی‌دانیم شما چقدر در جریان بازداشت افراد بیگناهی هستید که در حوادث پس از انتخابات بازداشت و زندانی با اعمال شاقه شده‌اند؟ آیا اینها ظلم نیست؟ و آیا اینها خود نشاندهنده انحراف و تقلب نیست ؟ و آیا... .
گفتنی است پس از انتشار نظر اول مسعود رضایی مطلب یادداشت مزروعی و نظرات ثبت شده ذیل آن از سایت نوروز حذف و پس از دو روز مطلب دوباره بر روی خروجی قرار گرفت.البته پیوندی نیز به سایت شخصی مزروعی برقرار شده و مناظره قلمی رضایی با مزروعی در سایت شخصی وی ادامه دارد.
مزروعی در بخشی از آخرین پاسخی که به کامنت مسعود رضایی داده، چنین آورده است:
خوشبختانه بجز اینها که آوردم به جز موارد 1و2و3 در دیگر موارد اختلاف نظری با شما ندارم اما روشن است که عینکی که هریک از ما به چشم داریم متفاوت است. من نگاهم متمرکز و معطوف به عمل حاکمیت است و شما متمرکز و معطوف به موسوی، و من به نقض عهد حاکمیت در عمل به قانون اساسی با مردم معتقدم و در این صورت اعتراض را حق موسوی و مردم می‌دانم در حالیکه شما باور دارید که حاکمیت نقض و نقص چندانی در اجرای قانون نداشته و این موسوی (با نادیده گرفتن اعتراض دو نامزد دیگر) بوده است که از مسیر قانون خارج شده و بحران آفریده است در این صورت نمی‌دانم ادامه این مناظره چگونه ممکن است، چرا که ظاهراً حلقه وصلی جز همان موارد مشترک برای عبور از وضعیت فعلی که فرع بر موضوع است نمی‌ماند.
متن کامل این مناظره مکتوب در سایت دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران به آدرس www.irhistory.com قابل دسترسی است.
جزیـــــره اســـــرار آمیــــــز دانــش